Tesadüfler Gişesi

          Tesadüfler Gişesi

   Hani olur ya hiç ummadığınız bir an da bir şeyler oluverir hayatınızda..ve siz buna tesadüf dersiniz. Sığınacak bir şemsiye, tutunacak bir dal aramaya başladığınızı fark ettiği an, size yardıma koşar bu tesadüfler gişesi. Tutuşturuverir elinize bir bilet. Bazen tutunuverir ona, tutup umudunuza katarsınız bi güzel tesadüfünüzü. Umutlarınızın tesadüflerle karışıp gerçeklere dönüşeceğini zannederek.. Oysa umutlarınız, türü nadir bulunan bir kuş iken, tesadüfleriniz ise gizemli okyanuslara keşfe çıkan meraklı bi balık. İkisinin bir olması için özgürlüklerinden vazgeçmeleri gerek. Birini akvaryuma diğerini kafese tutsak etmemelisiniz. Tesadüf ve umudun karışımı ‘gerçek’ değil, olsa olsa ‘hayal’ olur bilmem farkında mısınız ?

   Aynı şarkıyı seversiniz. Aynı rengi. Aynı filmi veya en sevdiğiniz meyve aynıdır. Aynı takımı tutarsınız. Aynı kitabı vs vs. Bir de aynı ömrü paylaşmışsanız alın size tesadüfler gişesinden iki bilet! Çünkü tüm bunlara tesadüf demekten başka bir çareniz yoktur, kavuşmak fiili yürürlüğe giremediyse eğer.

   Kulağınıza fısıldanan kelimeleri can kulağıyla dinlemeye başlarsınız. Artık biletinizi aldığınız gişe sizi kuyruğa sokmuştur haberiniz olmaz.  Hey gidi tesadüfler gişesi heey!. Başta her şey güzeldir tabi. Memnunsunuzdur halinizden.

  Lakin bir süre sonra sıra size gelmemeye başlar. Umudunuzu kaybetmeye başlarsınız yavaş yavaş. Dört gözle bakınırsınız etrafınıza bir ışık, aydınlık bir kapı görebilmek adına. Hayır, hayıır.. Mümkünatı yok. Göremezsiniz o tılsımlı kapıyı ya da ışığı.

   Biletiniz, siz onu kullanamadan yanmıştır. Bunu anlamanız epey zamanınızı alır. Başta “ ama nasıl olur? ” soruları beyninizin her bi köşesinde ayrı ayrı dolaşır. Nedensiz sorularla biraz daha vakit öldürürsünüz gişenin kuyruğunda. Bükülmüştür ya boynunuz papatya başları gibi, ruhunuz, kıvranmanıza gönlü el vermez. Kendinize çekin düzen vermeniz bir iki dakikanızı alır. 

En sonunda “ tamam” der yolunuzun yönünü değiştirmeyi kafaya koyarsınız ama son kez arkanıza bakmaktan kendinizi alamazsınız. ;) Çaresiz bakarsınız. Bir yıldız parlar kaşla göz arasında size. Sonra bulutlar kaplar o mucizemsi hareketi. Hayal gördüm galiba dersiniz. Merakınız kamçılanır yenik düşüp bir kere daha bakarsınız gökyüzünü’ze. Sizi bir şeyin durdurmasını istemeye başlarsınız yavaştan yavaştan.  Bağımlılık yapmıştır tesadüfler gişesi! Aklınıza gelmez ve işte yine parlar tesadüfler yıldızınız. Merak etmeyin. Tehlikeli bir tuzağa düştüğünüzü üç vakte kadar fark edeceksinizdir.:) Üç saat belki de üç gün. Hayır. Belki de üç yıl.

  ‘Sanırım hayatımdaki bütün tesadüflerimi camdan bir şişeye doldurup kaybolmuşların denizine atmanın zamanı geldi’ diye düşünürsünüz. Farkına varmadan bu cümleyi kurarken bile tesadüfler gişesinin yan etkileri görülüyordur siz de. Denize atmayı planlıyorsunuz parlayan tesadüf yıldızlarınızı fakat ufak bi dalga da şişenin size geri dönmesini umut ediyorsunuz hala. Bakınız,  gişenin bağımlılık derecesine. Hayretle kalakalırsınız parmaklarınızın arasına cesaretle tutunmuş, yanmış biletinizi fark ettiğinizde.

   Hadi okyanusa fırlatın onları var gücünüzle!. Kurtulun sizi bağlayan ‘lütfen’ demelerinden! Özenle günden güne biriktirdiğiniz anılarınız, size gözleri dolu dolu baksa da atın ‘canım’ kelimesini lügatınızdan. Atın ilk kez duyduğunuz o ismi. Bunca bezmişliğinizin sebebi koskoca üç vakitte oluşan parlayıp sönen yıldızlarınızdı. Oysa aynı toprağa kök salıp, gökyüzüne ilk kez, beraber selam vermiştiniz.

Beraber umutlarınızı kovalamıştınız kelebek avcıları gibi. Bir de aynı anda yaşayıp, aynı zamanda ölmüştünüz de geç anladınız. Haberiniz yok.

  Arkanızdan tesadüf bir araya getirdi demeleri bile tesadüfe boyun eğmiş olduklarını gösteriyordu bazılarının. Ah haberleri yok..

Yeniden tesadüfler gişesine hoş geldiniz.

Buyrun, siz de bir tutam tesadüf alır mıydınız??  :)  

                                                                 Mahi KAYIKCI

                                                                     Koü PDR/3